Το σάββατο 11/02/2013 πραγματοποιηθηκε μικροφωνικη στη πλατεια του Ελληνικου για την πληροφορηση της γειτονιας οσον αφορα την καταστολη που δεχονται εδω και καιρο μελη της συλλογηκοτητας της Ναμους , με αποκορηφομα την συλληψη συντροφου για συνθημα με σπρευ σε τοιχο της γειτονιας. Μοιραστηκε το σχετικο κειμενο και πεταχτηκαν τρικακια. Οι μπατσοι της γειτονιας πρεπει να παρουν το μυνημα οτι δεν φοβομαστε αυτες τις μεθοδευσεις και θα συνεχισουμε να εχουμε σταθερη παρουσια στις γειτονιες μας.

Η αλληλεγγυη ειναι το οπλό μας.

Ακολουθει το κειμενο που παραθετει τα γεγονοτα το οποιο και μοιραστηκε στις γειτονιες:

Ο ΦΟΒΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΑΣ…

Ξημερώματα Κυριακής 24/2, συλλαμβάνεται στην περιοχή της Αργυρούπολης ένας σύντροφός μας και μέλος της συλλογικότητας ναμούς, την ώρα που, ενεργώντας πρωτοβουλιακά, έγραφε ένα πολιτικό σύνθημα με σπρέι. Οι μπάτσοι, μπαίνοντας μπροστά του με το περιπολικό, του έκλεισαν το δρόμο, τον ακινητοποίησαν βίαια χτυπώντας τον με την κάνη ημιαυτόματου στο θώρακα και τον απειλούσαν με μαφιόζικου–συμμορίτικου τύπου φρασεολογία. Αφού τον αναγνώρισαν ως άτομο που δραστηριοποιείται πολιτικά στη γειτονιά, οι τραμπουκισμοί και οι απειλές συνεχίστηκαν και στο Α.Τ. Αργυρούπολης σε βάρος του εργασιακού χώρου αλλά και της οικογενείας του συντρόφου. Κατόπιν οδηγήθηκε στη Γ.Α.Δ.Α. όπου του κατασχέθηκε το κράνος του(προφανώς για να συλλέξουν DNA). Παρέμεινε στα κρατητήρια μέχρι το πρωί της Δευτέρας όπου οδηγήθηκε στην εισαγγελία Αθηνών.

Αυτό όμως δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Δεν είναι η πρώτη φορά που στοχοποιούνται σύντροφοι από τη ναμούς για την πολιτική τους δράση στη γειτονιά μας. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σε μια από τις πρώτες δράσεις της συλλογικότητας και ύστερα από μια αφισοκόλληση, ενώ πριν από λίγα λεπτά είχε ήδη προηγηθεί εξακρίβωση της ομάδας, 2–3 στενά πιο κάτω δύο περιπολικά και τρία ασφαλίτικα έστησαν έναν σύντροφο στον τοίχο μπροστά απο το σπίτι του, κολλώντας όπλο στην πλάτη του.

Παράλληλα, ήδη από τις πρώτες μέρες της ύπαρξης της συλλογικότητας, έχουν ξεκινήσει προσαγωγές συντρόφων, εκφοβιστικού τύπου παρακολουθήσεις και παρουσία περιπολικών έξω από τα σπίτια μας. Με την εξέλιξη της συλλογικότητας και όσο συνέχισε να έχει σταθερή και ολοένα πιο δυναμική πολιτική παρουσία στη γειτονιά, οι τρομοκρατικές και κατασταλτικές τακτικές των μπάτσων άρχισαν να συστηματοποιούνται και να κλιμακώνονται. Συγκεκριμένα τους τελευταίους μήνες έχουν σημειωθεί περιστατικά όπως: εξακριβώσεις σε κάθε αφισοκόλληση και εκφοβιστικά τηλεφωνήματα από την ασφάλεια σε σπίτια συντρόφων. Προφανώς όμως, η όξυνση της καταστολής δεν αφορά μόνο μια πολιτική συλλογικότητα, ούτε και περιορίζεται σε τοπικό επίπεδο. Το κεφάλαιο, στην τωρινή χρονική συγκυρία, διαμέσου της κρίσης, εντείνει την καταστολή του συνόλου των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων. Κομμάτια μεταναστών, πολιτικοποιημένων αγωνιστών και μαχητικά σωματεία αποτελούν τον πρώτο και διαρκή στόχο για το κράτος.

Για εμάς, τα περιστατικά που προαναφέραμε δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση προϊόντα αστυνομικής αυθαιρεσίας από τη πλευρά του κράτους ούτε και αυτό το κείμενο αποτελεί κλαψούρισμα ή απόπειρα θυματοποίησής μας. Είναι φανερό πλέον στους περισσότερους ότι τα πογκρόμ μεταναστών, το ξύλο στις γενικές απεργίες, η διαπόμπευση συλληφθέντων, οι βασανισμοί και οι δολοφονίες στα κρατητήρια, οι εκκενώσεις καταλήψεων, η βίαιη επίταξη απεργών, αποτελούν πρακτικές του κράτους τόσο τώρα όσο και ιστορικά, για την εξασφάλιση και διαιώνιση της επικυριαρχίας του. Στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο έχουμε ήδη διαλέξει στρατόπεδο και επομένως δεν περιμένουμε από τους λακέδες των αφεντικών κάποια καλύτερη μεταχείριση. Από την άλλη αυτό δεν σημαίνει ότι θα μείνουμε με τα χέρια σταυρωμένα. Η ναμούς έχει πραγματοποιήσει ποικίλες δράσεις και παρεμβάσεις στις γειτονιές των νοτίων προαστίων όπως μικροφωνικές αντιπληροφόρησης, προβολές ντοκιμαντέρ, πάρτι και συναυλίες οικονομικής ενίσχυσης φυλακισμένων αγωνιστών, τοπικές πορείες και δυναμικές αντιφασιστικές παρεμβάσεις. Έχει παρακολουθήσει τόσο επίκαιρα τοπικά ζητήματα όσο και την κεντρική πολιτική σκηνή. Παράλληλα έχει χτίσει σχέσεις αλληλεγγύης και συντροφικότητας , έχει προωθήσει λογικές αυτοοργάνωσης,και έχει συμβάλει στην ανάπτυξη του κοινωνικού και ταξικού πολέμου. Δεν πρόκειται ναι αναστείλουμε την πολιτική μας δράση ούτε να δεχτούμε καψόνια μπάτσων και χουντογλέντια σε βάρος των συντρόφων και συντροφισσών μας και οποιουδήποτε άλλου

…ΚΑΙ ΘΑ ΤΟΝ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

Διανύουμε μια περίοδο που το κεφάλαιο μέσα από το όχημα της κρίσης αναδιαρθρώνεται και εξαπολύει μια άνευ προηγουμένου επίθεση σ’ όλη την κοινωνία. Τα μεγαλοαφεντικά των τραπεζών και των πολυεθνικών, διαμέσου του κοινοβουλίου και με την πλήρη κάλυψη του νομικού πλαισίου, μας έχουν «ταράξει στη νομιμότητα» και μέχρι στιγμής έχουν κάνει επέλαση στα εργασιακά. Το κράτος, αποσκοπώντας πλέον και στη φυσική μας εξόντωση, ισοπεδώνει κάθε τελευταίο ίχνος κοινωνικών παροχών όπως αυτές της υγείας και της παιδείας.

Κρίνοντας από τη γενικότερη ανασυγκρότηση των δυνάμεών του, την ανασύνταξη του πολιτικού του προσωπικού αλλά και τη διεύρυνση του νομικού του οπλοστασίου, ένα είναι σίγουρο: η καταστολή της κοινωνίας από το κράτος και το κεφάλαιο δεν πρόκειται να σταματήσει εδώ. Τα «καλύτερα» έρχονται.

Για το κράτος, όμως, υπάρχει ο διαρκής κίνδυνος να χάσει τη συναίνεση από ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, απαραίτητη συνθήκη για να ανανεώσει την επίθεσή του. Παράλληλα, φοβάται ενδεχόμενες γενικευμένες αντιδράσεις από την πλευρά των εκμεταλλευόμενων. Επιλέγει, λοιπόν, αυτή τη συγκυρία, για να «ξεκαθαρίσει» εκ των προτέρων με τον εσωτερικό του εχθρό, τον ευρύτερο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο, ο οποίος, ως αναπόσπαστο κομμάτι του ευρύτερου κοινωνικού και ταξικού κινήματος, διατηρεί πάντα την ικανότητα να λειτουργεί ως ένα ακόμα «φιτίλι» για εξεγερσιακές καταστάσεις και επαναστατικές διαδικασίες.

Παράλληλοι στόχοι για το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου είναι τόσο ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης από «βαριά» θέματα της επικαιρότητας, με πρώτο το φορολογικό, όσο και η συσπείρωση μιας μερίδας συντηρητικών ψηφοφόρων γύρω από την τωρινή κυβέρνηση.

Σε αυτό το πλαίσιο, πάγια και αναπόσπαστη τακτική των αφεντικών παραμένει η διάχυση του φόβου και η καλλιέργεια ενός κλίματος τρομοϋστερίας και πανικού στην κοινωνία διαμέσου των ΜΜΕ∙ τακτική που έχουμε παρακολουθήσει να χρησιμοποιείται στο πρόσφατο παρελθόν με θέματα όπως το μεταναστευτικό, η εγκληματικότητα, η διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, η επιχείρηση «Ξένιος Δίας».

Καθώς τα ιδεολογήματα της «ανάπτυξης» και της «ευμάρειας» καταρρέουν μπροστά στα μάτια μιας απογοητευμένης και οργισμένης κοινωνίας, το μόνο ιδεολόγημα που μπορεί πλέον να «πλασάρει» το κράτος, για να συνεχίζει να επιβεβαιώνει το ρόλο του, είναι η «ασφάλεια».

Το ξεκίνημα έγινε στις 20 Δεκέμβρη 2012 το πρωί, όταν οι μπάτσοι εισέβαλαν στην κατάληψη της Villa Amalias επί της Αχαρνών και συνέλαβαν 8 συντρόφους. Το όργιο της καταστολής συνεχίστηκε στις 28 Δεκέμβρη με την «κινηματογραφικού» τύπου εισβολή των ΜΑΤ στη σχολή της ΑΣΟΕΕ, όπου συνελήφθησαν 16 μετανάστες, παραβιάστηκαν όλα τα φοιτητικά στέκια της σχολής, ανάμεσά τους και το αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ, και αρπάχτηκε εξοπλισμός του ραδιοφωνικού σταθμού 98 FM. Και στις δύο περιπτώσεις τα προσχήματα του κράτους ήταν πασιφανώς γελοία, με τα ΜΜΕ να προσπαθούν επιμελώς να κατασυκοφαντήσουν και να απονοηματοδοτήσουν τις καταλήψεις και τους αυτοοργανωμένους χώρους και να τους αφαιρέσουν το πολιτικό τους περιεχόμενο.

Η απάντηση συντρόφων και αλληλέγγυων ήταν άμεση. Το ίδιο βράδυ της εισβολής στη Villa Amalias πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη πορεία 1.500 συντρόφων και αλληλέγγυων. Σε όλη την Ελλάδα, τις μέρες που ακολούθησαν, πραγματοποιούνταν καθημερινά μαζικές και δυναμικές δράσεις αλληλεγγύης και αντιπληροφόρησης στους εμπορικούς δρόμους των μητροπόλεων αλλά και στις γειτονιές.

Στις 9 Γενάρη, ομάδα συντρόφων, αιφνιδιάζοντας ΜΑΤ και ΕΚΑΜ, προχώρησαν σε ανακατάληψη της Villa Amalias, ενώ την ίδια στιγμή άλλοι σύντροφοι κατέλαβαν τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ. Η Villa Amalias και τα γραφεία της ΔΗΜΑΡ τελικά εκκενώθηκαν εκ νέου από τους μπάτσους, οι οποίοι συνέλαβαν 92 συντρόφους και συντρόφισσες. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας η αστυνομία εισέβαλε και στην κατάληψη Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά, συλλαμβάνοντας άλλους 7 συντρόφους και συντρόφισσες. Στις 15 Γενάρη η ΓΑΔΑ επιχείρησε να γυρίσει ένα νέο γουέστερν με την επίθεση στην κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37. Μετά την προσαγωγή 14 συντρόφων και συντροφισσών, και αφού η διοίκηση του πανεπιστημίου φοβήθηκε ν’ αναλάβει το πολιτικό κόστος μιας τέτοιας κίνησης, τα ΜΑΤ, τέσσερις ώρες μετά την εισβολή τους, αποχώρησαν άπραγα από τη Λέλας Καραγιάννη, η οποία ανακαταλήφθηκε την ίδια στιγμή από κοντινή ομάδα συγκεντρωμένων συντρόφων και αλληλέγγυων.

Το κράτος φαίνεται να έχει την εντύπωση ότι η υλική επίθεση στις καταλήψεις και τις υποδομές του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου είναι ικανή για να τον εξοντώσει πολιτικά και να τον απομονώσει κοινωνικά. Προφανώς δεν αντιλαμβάνεται το ρόλο και τη λειτουργία των καταλήψεων, ενώ ταυτόχρονα υποτιμά την αλληλεγγύη και τη μαχητικότητα των αναρχικών. Προφανώς δεν αντιλαμβάνεται ότι οι ιδέες δεν καίγονται οι ιδέες καίνε.

Οι καταλήψεις και οι αυτοοργανωμένοι χώροι δεν είναι απλά τα ντουβάρια τους• είναι ανοικτοί κοινωνικοί χώροι που φιλοξενούν συνελεύσεις γειτονιάς, σωματείων και άλλων αυτοοργανωμένων εγχειρήματων. Λειτουργούν ως υποδομές αναρχικών και αντιεξουσιαστικών πολιτικών ομάδων, συλλογικοτήτων και συνελεύσεων. Φιλοξενούν εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές, παρουσιάσεις βιβλίων, σεμινάρια, μαθήματα αυτομόρφωσης, γυμναστήρια, συλλογικές κουζίνες, βιβλιοθήκες, καφενεία. Στεγάζουν ποικίλα πολιτιστικά δρώμενα, όπως θεατρικές παραστάσεις, μαθήματα χορού και συναυλίες, μακριά από λογικές εμπορευματοποίησης της τέχνης και «αυθεντιών» επί του πολιτισμού. Αποτελούν στέγη και χώρο καθημερινής ζωής για πολλούς ανθρώπους. Είναι το μοναδικό ανάχωμα στο κέντρο της Αθήνας για τα κάθε λογής φασιστικά σκουπίδια που βγάζουν μαχαίρια και δολοφονούν. Ως χώροι αυτοοργάνωσης και επανοικειοποίησης του κλεμμένου χωροχρόνου μας, είναι μαχητικές εστίες αντίστασης των εκμεταλλευόμενων. Είναι, με άλλα λόγια, αναπόσπαστο κομμάτι του κοινωνικού και ταξικού κινήματος.

Οι μαζικές, δυναμικές και καθημερινές κινητοποιήσεις των αλληλέγγυων σε όλη τη χώρα αλλά και σε πολλές πόλεις του εξωτερικού, όλο αυτό το διάστημα, επιβεβαιώνουν και με το παραπάνω το βαθύ ρίζωμα των καταλήψεων και των αυτοοργανωμένων χώρων στην κοινωνία. Από την αυθόρμητη πορεία το βράδυ στις 20 Δεκέμβρη, την αιφνιδιαστική συγκέντρωση πάνω από 200 αλληλέγγυων έξω από το Υπουργείο Οικονομικών όπου είχε προγραμματισμένη συνέντευξη τύπου ο Σαμαράς στις 9 Γενάρη, τη μεγαλειώδη πορεία στις 12 Γενάρη, όπου συμμετείχαν τουλάχιστον 10.000 αλληλέγγυοι, τη συνεχή παρουσία αλληλέγγυων για τη στήριξη των συλληφθέντων στα δικαστήρια, αλλά και από τις καθημερινές παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης των συντρόφων σε όλες τις γειτονιές, φάνηκε τόσο η παντελής αποτυχία του κράτους να τρομοκρατήσει τους αγωνιστές, όσο και ότι οι καταλήψεις δεν είναι υπόθεση μόνο λίγων αναρχικών, αλλά ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας.

Είναι φανερό σε όλους ότι το κράτος δεν το ενδιαφέρει πλέον (γιατί ήταν πάντα θέμα τακτικής επιλογής του) το «υψηλό βιοτικό επίπεδο» και η «καλοπέραση» της κοινωνίας. Προχωρά, ανάμεσα σε πολλά άλλα, σε κλεισίματα σχολείων, σε εγκληματικές συγχωνεύσεις νοσοκομείων και στο ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου και των φυσικών πόρων. Με αυτά τα δεδομένα, τα επιχειρήματα της «αποτελεσματικής» διαχείρισης των κατειλημμένων κτηρίων, αλλά και ευρύτερα, των ζωών μας, από το κράτος και τους «ειδικούς» επί των οικονομικών και της πολιτικής φαντάζουν πιο κούφια από ποτέ. Το μόνο που πετυχαίνουν τελικά είναι να επιβεβαιώνουν την επιλογή των καταληψιών να αυτοοργανώσουν τις ζωές τους.

Εξίσου κούφια είναι και η επίκληση των καπιταλιστών στο σεβασμό «των νόμων του κράτους», νόμοι που σχεδόν σε καθημερινή βάση αναβαθμίζονται, για να καταστείλουν όχι μόνο τους μετανάστες ή τους αναρχικούς, αλλά το σύνολο της κοινωνίας. Το σαθρό ιδεολόγημα της «αστικής νομιμότητας» χρησιμοποιείται συστηματικά από τα ΜΜΕ στην απόπειρά τους να κατασυκοφαντήσουν πολιτικοποιημένους αγωνιστές. Με τον κάθε εκμεταλλευόμενο να μπορεί πλέον να διαπιστώσει, μέσα από τα βιώματά του στο σήμερα, ποια πλευρά υπηρετούν οι μπάτσοι, οι δικαστικοί, οι εισαγγελείς και οι μεγαλοδημοσιογράφοι στην ταξική πάλη, υπενθυμίζουμε στους κρατιστές ότι ποτέ δεν ενδιέφερε τους αναρχικούς αν θα χαρακτηριστούν παράνομοι για την πολιτική τους δράση από τους λακέδες των καπιταλιστών, και πως γνώμονα για τις επιλογές τους είχαν ανέκαθεν την αναρχική, επαναστατική ηθική.

Η επίθεση στις υποδομές του αναρχικού και αντιεξουσιαστικού χώρου, προοιωνίζει την επερχόμενη και τελειωτική επίθεση στην κοινωνία. Ήταν δεδομένο ότι μετά την καταστολή των μεταναστών, θα ακολουθούσαν οι αναρχικοί, και ύστερα το σύνολο των εκμεταλλευόμενων. Ήδη, φαίνεται ότι σειρά μετά τις καταλήψεις έχουν τα πιο μαχητικά σωματεία. Προς το παρόν, η άγρια καταστολή των εργαζομένων στις συγκοινωνίες και της δίκαιης αλλά «παράνομης» απεργίας διαρκείας που κήρυξαν τα σωματεία τους, με τη συκοφάντηση του αγώνα τους, τη βίαιη επίταξή τους και τις εκφοβιστικές απολύσεις, επιβεβαιώνουν τη στρατηγική του κράτους για το επόμενο διάστημα. Μετά από τις εισβολές στις καταλήψεις και τις συλλήψεις αγωνιστών για την πολιτική τους δράση, είναι θέμα χρόνου να ακολουθήσουν εισβολές σε σπίτια ιδιωτών και συλλήψεις για χρέη σε τράπεζες, εφορίες και ΔΕΗ.

Η αλληλεγγύη και η έμπρακτη στήριξη των καταλήψεων και των συλληφθέντων συντρόφων δεν είναι ένα ευκαιριακό ζήτημα, είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας και ένα γερό ανάχωμα στην ολομέτωπη επίθεση του κράτους. Παράλληλα, οι ίδιες οι καταλήψεις αποτελούν ένα πολύ σημαντικό μέσο αγώνα στα χέρια, όχι μόνο των αναρχικών, αλλά του συνόλου των εκμεταλλευόμενων. Πέρα από την τωρινή χρονική συγκυρία, οι καταλήψεις διαχρονικά, ως η έμπρακτη αυτοοργάνωση πτυχών των ζωών μας, με αδιαβεσολάβητες και οριζόντιες δομές, είναι μια εικόνα από το μέλλον. Η γενικευμένη κοινωνική αυτοδιεύθυνση, με την κατάργηση της μισθωτής σκλαβιάς και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, καθώς και η οργάνωση της κοινωνίας πάνω στη βάση της ελευθερίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης, είναι η μοναδική επαναστατική προοπτική για τους εκμεταλλευόμενους.

…ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΜΕΤΡΟ ΔΑΦΝΗΣ 9 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 11πμ

ναμούς

Αναρχική Συλλογικότητα από

Ελληνικό, Άνω Γλυφάδα, Αργυρούπολη

Ακολουθεί το δημοσιευμένο κείμενο της κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Στις 09/01 πραγματοποιείται ανακατάληψη της villa Amalias, η οποία εκκενώνεται και συλλαμβάνονται 92 σύντροφοι-ισσες. Μετά από λίγη ώρα πραγματοποιείται κατάληψη στα κεντρικά γραφεία της ΔΗ.ΜΑΡ., στην οποία επεμβαίνουν επίσης αστυνομικές δυνάμεις και προσαγάγουν τους καταληψίες. Αμέσως μετά γίνεται αιφνιδιαστική και δυναμική συγκέντρωση έξω από το υπουργείο οικονομικών, όπου θα παραβρισκόταν το κάθαρμα Σαμαράς. Το κράτος στην προσπάθειά του να ανακόψει και να ανασχέσει μια εξελισσόμενη κοινωνική δυναμική με απρόβλεπτες διαστάσεις αποφασίζει να υλοποιήσει ως απάντηση, την προσχεδιασμένη εκκένωση της κατάληψης Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά. Κατά τη διάρκεια της αστυνομικής επιχείρησης συλλαμβάνονται 7 σύντροφοι και συντρόφισσες, που βρίσκονταν στην κατάληψη, τους αποδίδονται πλημμεληματικές κατηγορίες και ορίζεται η δίκη τους στις 24 Ιανουαρίου.

Η ΔΙΚΗ ΑΥΤΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΗ

Για το κράτος, που έχει σχηματοποιήσει ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης, όπου κάθε φωνή και πρακτική αντίστασης κάθε κοινωνικού κομματιού θα πατάσσεται ανελέητα. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η στοχοποίηση των καταλήψεων και των αυτοργανωμένων εγχειρημάτων του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού κινήματος.
Για τα ντόπια και υπερεθνικά αφεντικά, που έχουν εκπονήσει ένα σχέδιο κοινωνικής και ταξικής λεηλασίας με πρόσχημα την καπιταλιστική ανάπτυξη και αξιοποίηση των δημόσιων χώρων.
Για το δήμο Αθηναίων, που στέκεται πιστός συνοδοιπόρος των κατασταλτικών σχεδίων του κράτους. Ο δήμαρχος Καμίνης είναι αυτός, που έχει αναλάβει να διεκπεραιώσει τις νομικές δυσκολίες, αναλαμβάνοντας την “αξιοποίηση” των καταλήψεων της Σκαραμαγκά και της villa amalias. Μια κίνηση, που έρχεται να συμπληρώσει το παζλ της αποστείρωσης του κέντρου της πόλης, το οποίο περιλαμβάνει το ξήλωμα των πάγκων σε πλατείες για να μην κοιμούνται άστεγοι, το ανελέητο κυνήγι των μεταναστών-μικροπωλητών και τη διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών.
Για τους ρουφιάνους των ΜΜΕ, που σε παράλληλο βηματισμό με τους μπάτσους, λασπολογούν απέναντι σε αγωνιζόμενους ανθρώπους και συκοφαντούν κάθε κοινωνικό και ταξικό αγώνα ώστε να καταστήσουν πιο εύκολη την καταστολή τους.
Για τον διαπλεκόμενο πρόεδρο του Ν.Α.Τ. (ναυτικό απομαχικό ταμείο) Χρήστο Φωτίου, ο οποίος σε αγαστή συνεργασία με τον υπουργό των μπάτσων Δένδια, άναψε το πράσινο φως στην εκκένωση της κατάληψης Σκαραμαγκά, με το αστείο πρόσχημα της απώλειας εσόδων, την ίδια στιγμή, που το συγκεκριμένο ταμείο λεηλατείται επαναλμαβανόμενα από το μνημόνιο, το PSI και τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ στους 7 διωκόμενους συντρόφους και συντρόφισσες και στην κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά.

Πέμπτη 24/01, 9 πμ δικαστήρια Ευελπίδων.

στην κατάληψη Villa Amalias που δέχτηκε αστυνομική εισβολή στις 20/12/12, με 8 συντρόφισσες και συντρόφους να διώκονται σε βαθμό κακουργήματος, τις αστυνομικές δυνάμεις να παραμένουν έξω από το κτίριο και τον Δήμο Αθηναίων να δρομολογεί διαδικασίες κατάσχεσης, ανάμεσα στα υπόλοιπα (υποδομές υπολογιστών, στούντιο και συναυλιών) και του εξοπλισμού της τυπογραφικής κολεκτίβας Rotta

στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Xanadu στην Ξάνθη που δέχτηκε φασιστική-παρακρατική εμπρηστική επίθεση τα ξημερώματα της 22/12/12

στον αυτοοργανωμένο ραδιοσταθμό “98fm – Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης” που κατασχέθηκε ο εξοπλισμός του, στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι της ΑΣΟΕΕ που δέχτηκε αστυνομική εισβολή όπως και τα υπόλοιπα πολιτικά στέκια της σχολής, στους 16 μετανάστες μικροπωλητές που συνελήφθησαν κατά την αστυνομική επιχείρηση «πάταξης» άλλης μιας «εστίας ανομίας» στις 28/12/12

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΚΑΜΠΤΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΟΙ ΙΔΕΕΣ ΔΕ ΦΙΜΩΝΟΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΤΑΣΧΟΝΤΑΙ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ ΜΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΔΕΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΕΙΤΑΙ

ΝΑ ΣΥΝΤΡΙΨΟΥΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΟΡΘΩΝΕΤΑΙ

καταλήψεις, στέκια, αυτοοργανωμένοι χώροι, συλλογικότητες, συντρόφισσες, σύντροφοι

ΟΥΤΕ  ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ, ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ.
ΤΣΑΚΙΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ

Το πρωί του Σαββάτου 24/11/12 η ναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή επιχείρησε να κάνει την παρουσία της στις γειτονιές μας και συγκεκριμένα στο Ελληνικό. Μία συμμορία 25-30 χρυσαυγιτών, που είχε βγει για εξόρμηση με κείμενα και εφημερίδες. Ο ψευτοτσαμπουκάς των φασιστών όμως δεν πέρασε. Μέσα σε λίγα λεπτά συγκεντρώθηκαν αντιφασίστες, αναρχικοί και μέλη οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς αλλά και πολλοί κάτοικοι από τις γειτονιές του ελληνικού καθως και η δημοτική αρχη της περιοχής, απωθώντας τους εθνικιστές μέχρι το κέντρο της Γλυφάδας. Οι χρυσαυγήτες ουσιαστικά δεν πραγμάτωσαν καμία παρέμβαση στις νότιες συνοικίες, παρά μόνο βάδιζαν τροχάδην μέσα από τις γειτονιές μας και τους κεντρικούς δρόμους, με τους συγκεντρωμένους αντιφασίστες στο κατόπι τους. Χαρακτηριστικά, οι χρυσαυγήτες δεν κατόρθωσαν, όσο και αν προσπάθησαν, να φωνάξουν ούτε ένα σύνθημα ·  ο κόσμος δεν δέχονταν ούτε τα μισαλλόδοξα κείμενά τους, ούτε την σάπια φυλλάδα τους ·  κυριαρχούσαν τα αντιφασιστικά συνθήματα των συγκεντρωμένων, όπως «Ούτε στα Σούρμενα, ούτε και πουθενά – Τσακίστε τους φασίστες, σε κάθε γειτονιά» και «Φασίστες – Κουφάλες – Έρχονται κρεμάλες» ·  περαστικοί και οι κάτοικοι αποδοκίμαζαν τους χρυσαυγήτες σε κάθε τετράγωνο. Τελικά, η φασιστική συμμορία, αφού διέσχισε με το κεφάλι κάτω, σχεδόν τρέχοντας και χωρίς καμία στάση κατέληξε να κατεβαίνει την Γρ. Λαμπράκη στην Κάτω Γλυφάδα, με προφανή σκοπό να καταφέρει με κάποιον τρόπο να αποχωρήσει από τις νότιες συνοικίες. Κάπου εκεί εμφανίστηκαν και οι προστάτες τους, οι μπάτσοι, κλείνοντας το δρόμο στην πορεία των αντιφασιστών, φυγαδεύοντας έτσι τους φασίστες. Μάλιστα έγιναν και κάποιες μικροσυμπλοκές με τα ματ, οι οποίοι απάντησαν με δακρυγόνα και ξύλο. Το κράτος επιστρατεύοντας τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του, φρόντισε να εξασφαλίσει την ακεραιότητα των φανατικών υποστηρικτών και συνεργών του.
Η Χρυσή Αυγή δε διαφέρει πολύ στις μεθόδους της από αυτές των Ναζί του Μεσοπολέμου. Καλλιεργώντας ρατσιστικά αντανακλαστικά, προσπαθεί να συνδέσει τα πραγματικά προβλήματα που βιώνει το σύνολο της κοινωνίας με την παραμονή των μεταναστών σε αυτό τον τόπο. Προφανώς αποπροσανατολίζει τον κόσμο και αποκρύπτει εσκεμμένα ότι μοναδικός υπαίτιος για την κρίση είναι η πολιτική που έχουν επιλέξει αυτή τη στιγμή τα διεθνή και ντόπια αφεντικά, μια πολιτική που εκ φύσεως στρέφεται ενάντια στο σύνολο της κοινωνίας, και που στην πράξη οι χρυσαυγήτες την υπερασπίζονται. Παράλληλα, οι εν λόγω πράκτορες έχουν το θράσος να πλασάρονται και ως οι «αντισυστημικοί ζορό» του κοινοβουλίου.
Το κράτος και το κεφάλαιο, με τη διασπορά του ρατσισμού,  στρέφουν ένα κομμάτι των καταπιεσμένων ενάντια σε ένα άλλο, πιο αδύναμο και πιο απομονωμένο από τα υπόλοιπα, πολλές φορές επινοώντας και διάφορους «εσωτερικούς εχθρούς». Ένας πολύ έξυπνος τρόπος για να διαχωρίσουν και να απομονώσουν τους καταπιεσμένους. Οι φασίστες ιστορικά αναλάμβαναν να κάνουν αυτή τη βρόμικη δουλειά. Σήμερα, ξεκινώντας από τους μετανάστες, ύστερα στρεφόμενοι ενάντια στους αναρχικούς και άλλους αγωνιζόμενους, τέλος σε όλους όσοι «διαφωνούν», το μόνο που θέλουν να πετύχουν είναι τη συστηματική εξόντωση των αντιφρονούντων και τη συσπείρωση ενός μέρους της κοινωνίας γύρω από εθνικιστικά ιδεολογήματα, για την ασφάλεια του καθεστώτος.  Ιστορικά, ο μόνος δρόμος που μπορεί να πάρει η ανάπτυξη των εθνικιστικών κινημάτων, είναι ο πόλεμος.

Είναι ξεκάθαρο ότι όπου υπάρχουν ελεύθεροι άνθρωποι που δραστηριοποιούνται πολιτικά, όπου υπάρχουν αυτοοργανωμένες «από τα κάτω» σταθερές κοινότητες κοινωνικού και ταξικού αγώνα,  σε σχολεία, γειτονιές και εργασιακούς χώρους, οι φασιστικές γκρούπες δεν θα μπορέσουν ποτέ να βγουν από τις τρύπες τους.

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ

ναμούς
Αναρχική Συλλογικότητα από
Ελληνικό, Άνω Γλυφάδα, Αργυρούπολη