“Αν κάτι εκμεταλλεύεται το κράτος, αυτό δεν είναι άλλο από την αδράνεια που πλέον έχει μονιμοποιηθεί ως μια φυσιολογική συνθήκη.
Σε λίγο θα είναι πια αργά, και η εξουσία με το μαγικό ραβδί της θα δίνει έλεος μόνο σε όσους γονατίζουν υποτακτικά μπροστά στην παντοδυναμία της.”
Νίκος Ρωμανός

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΗ ΚΩΣΤΑΡΗ

Ο αναρχικός Ν. Ρωμανός μαζί με τους τρεις συντρόφους του Γ. Μιχαηλίδη, Α.Μπουρζούκο και Δ. Πολίτη συλλαμβάνονται την 1η Φεβρουαρίου 2013, για τη διπλή ληστεία σε τράπεζα και ταχυδρομείο στο Βελβεντό Κοζάνης, με σκοπό την ενίσχυση του πολιτικού τους αγώνα. Συλλαμβάνονται για την συνειδητή επιλογή τους να αντισταθούν στην υποδούλωση και την χειραγώγηση που μέρα με τη μέρα μας επιβάλλεται. Επιπλέον, ο Ν. Ρωμανός αναλαμβάνει την ευθύνη για την συμμετοχή του στις αντάρτικες ομάδες FAI-Φωτιές στον Ορίζοντα, FAI-Μονάδα Φωτιά στα Κάτεργα και Μαχόμενη Μειοψηφία.
Σήμερα ο Ν. Ρωμανός βρίσκεται έγκλειστος στις φυλακές Κορυδαλλού. Την περασμένη άνοιξη έδωσε πανελλαδικές μέσα από τη φυλακή και πέρασε στο ΤΕΙ Αθήνας. Από τον Σεπτέμβρη του 2014 δικαιούται εκπαιδευτικές άδειες, οι οποίες με απόφαση του ανακριτή Νικόπουλου και του Συμβουλίου των Φυλακών δεν του χορηγούνται.
Από τη Δευτέρα 10/11 ο Ν. Ρωμανός έχει ξεκινήσει απεργία πείνας διεκδικώντας τις εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούται. Η απεργία πείνας είναι το ύστατο μέσο αγώνα μέσα από τα τείχη, για να εκβιάσει και να διεκδικήσει από το κράτος μικρές ανάσες ελευθερίας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Ο ίδιος μέσα από το κείμενο του τονίζει ότι με την πράξη του δεν αποσκοπεί στη διεκδίκηση του δικαιώματος στην παιδεία, αλλά στην ελευθερία.
Το ίδιο συμβαίνει και με τον Ηρακλή Κωστάρη, απεργό πείνας από 28/10, ο οποίος διεκδικεί κι αυτός τις εκπαιδευτικές άδειες που δικαιούται. Ο Ηρακλής Κωστάρης είναι φυλακισμένος για την συμμετοχή του στην Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη. Του αφαιρέθηκε το δικαίωμα στις εκπαιδευτικές άδειες, οι οποίες του χορηγούνταν εδώ και 2,5 χρόνια, με μόνη αιτία την πολιτική του ταυτότητα.
Ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός και ο Ηρακλής Κωστάρης είναι δύο από τους πολιτικούς κρατούμενους στις ελληνικές φυλακές την στιγμή που σηματοδοτείται μία νέα εποχή για την χώρα. Μία εποχή ολοκληρωτισμού, μία εποχή γενικευμένης όξυνσης της καταστολής προς κάθε καταπιεσμένο κομμάτι της κοινωνίας που αγωνίζεται τόσο μέσα όσο και έξω από τη φυλακή.
Συγκεκριμένα ερχόμαστε αντιμέτωποι με το νομοσχέδιο που προβλέπει την δημιουργία φυλακών τύπου Γ’ και τις ειδικές συνθήκες κράτησης, που αφορούν πρωτίστως τους πολιτικούς κρατούμενους και όσους φυλακισμένους κρατούν αγωνιστική στάση και επιλέγουν να μην σκύψουν το κεφάλι. Συνοπτικά φυλακές τύπου Γ’ σημαίνει:
•Απομόνωση
•Πλήρης έλεγχος και παρακολούθηση, κάμερες, ειδικά σώματα της ΕΛ.ΑΣ για την περιφρούρηση των κρατουμένων
•23 ώρες εγκλεισμού, 1 ώρα προαυλισμού
•Πλήρης στέρηση αδειών
•Απαγόρευση της φυσικής επαφής στα επισκεπτήρια και γενικότερα περιορισμός και παρεμπόδιση οποιουδήποτε είδους επικοινωνίας με τον έξω κόσμο
•Σκληρότεροι όροι αποφυλάκισης
•Θεσμοθέτηση της ρουφιανιάς και του χαφιεδισμού. Κρατούμενος ο οποίος θα δώσει πληροφορίες και θα συνεργαστεί με την αστυνομία μπορεί μέχρι και να αποφυλακιστεί.

Κι αυτά είναι μόνο λίγα απ’ όλα όσα συνθέτουν μία φυλακή μέσα στην ίδια τη φυλακή.
Με τον τρόπο αυτό το κράτος επιχειρεί να καταστείλει και να απομονώσει τους πολιτικούς κρατούμενους, τους αγωνιστές κρατούμενους και γενικά τους απείθαρχους. Ξεκινώντας από την στέρηση των δικαιωμάτων τους στο τώρα, το κράτος σκοπεύει να προχωρήσει στην προβλεπόμενη γι’ αυτούς δημιουργία φυλακών υψίστης ασφαλείας προκειμένου να μην οργανώνονται, να μην αντιστέκονται και τελικά να μην δημιουργούν “προβλήματα”.
Μέσα σ’ αυτή την ωμή επίθεση του κράτους ενάντια στους φυλακισμένους αγωνιστές η απάντηση μας είναι πως στεκόμαστε δίπλα τους και ενισχύουμε ο καθένας από μας με τον τρόπο του τον αγώνα τους. Σ’ αυτό το πλαίσιο οι σύντροφοι και συγκατηγορούμενοί του ξεκινούν κυλιόμενη απεργία πείνας με πρώτο τον Γ. Μιχαηλίδη απεργό πείνας απο 17/11, ως ένδειξη αλληλεγγύης και ενίσχυσης του αγώνα του Νίκου Ρωμανού και του Ηρακλή Κωστάρη.

Οργανωνόμαστε και συμμετέχουμε ενεργά στις διαδικασίες και συνελεύσεις αλληλεγγύης που πραγματοποιούνται γι’ αυτό το λόγο.

Αλληλεγγύη στους απεργούς πείνας Νίκο Ρωμανό, Ηρακλή Κωστάρη, Γιάννη Μιχαηλίδη.

Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του Νίκου Ρωμανού και Ηρακλή Κωστάρη

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ

ναμούς
Αναρχική Συλλογικότητα από
Ελληνικό, Άνω Γλυφάδα, Αργυρούπολη

Η ΧΟΥΝΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ ΤΟ ’73. ΟΥΤΕ ΤΟ ’74. ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΤΕ!

Η εξέγερση του πολυτεχνείου, παρά τις όποιες προσπάθειες να παρουσιαστεί μονάχα σαν μια φοιτητική αναταραχή, παρέμεινε χαραγμένη στη μνήμη σαν μια λαϊκή εξέγερση, μια αυθόρμητη επαναστατική ρήξη, ένας πολύμηνος κοινωνικός αγώνας, αφού οι 3-4 ημέρες του “πολυτεχνείου” είχαν μια εκτεταμένη προϊστορία. Η κατάληψη του πολυτεχνείου ξεκίνησε με μια αυθόρμητη αντίδραση του φοιτητικού κόσμου στην απόφαση του τότε υπουργού παιδείας Σιφναίου, να επιτρέψει τη διεξαγωγή φοιτητικών εκλογών με μέτρα και σταθμά που θα όριζε η δικτατορία. Από την πρώτη όμως μέρα, μετεξελίχθηκε σε μια μαζική εξέγερση λαού, εκφράζοντας την αντίθεσή του προς το δικτατορικό καθεστώς. Τα γεγονότα που ακολούθησαν, τραγικά και μεγαλειώδη ταυτόχρονα, είχαν σαν πρώτο και άμεσο αποτέλεσμα την ανακοπή κάθε προσπάθειας φιλελευθεροποίησης και κοινοβουλευτικής νομιμοποίησης του καθεστώτος, ενώ δημιούργησε σοβαρά ρήγματα μέσα στους ίδιους τους κόλπους του για να καταρρεύσει οκτώ μήνες αργότερα με τα γεγονότα της Κύπρου.

Και φτάνουμε στο σήμερα για να διαπιστώσουμε πως τίποτα δεν τελείωσε τότε. Όλα αυτά που γνωρίζαμε ως κοινωνικά κεκτημένα, καταλύονται. Οι ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων οργανισμών, η καταλήστεψη ταμείων, οι μειώσεις μισθών, οι επιστρατεύσεις απεργών και η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι μόνο λίγα παραδείγματα που απομυθοποιούν το κράτος “πρόνοιας”. Η αστικοκοινοβουλευτική δημοκρατία δείχνει με ξεκάθαρο τρόπο πως λειτουργεί στο όνομα του λαού, χωρίς τον λαό. Κράτος και κεφάλαιο προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο μέσω των ΜΜΕ που με την προπαγάνδα τους, καλλιεργούν την αδιαφορία, τον κοινωνικό κανιβαλισμό, και τα συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας. Στρέφοντας τους ιδιωτικούς υπαλλήλους ενάντια στους δημόσιους, καλλιεργώντας τον ρατσισμό απέναντι στους μετανάστες ρίχνοντάς τους την ευθύνη για τα δεινά του λαού, φυτεύοντας μας τον σπόρο του “εγώ” βαθιά μέσα στα μυαλά μας και γενικά αποκρύβοντας τον αληθινό εχθρό που είναι το ίδιο το κράτος και το κεφάλαιο.

Η ψευδαίσθηση ελευθερίας που διατυμπάνιζε τόσες δεκαετίες η αστική δημοκρατία εξανεμίζεται μέσα σε λίγα χρόνια. Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά και μυρίζει μπαρούτι (βλ. μεγάλες κοινωνικές συγκρούσεις όπως ο Δεκέμβρης του ’08, Το κίνημα της Πλ. Συντάγματος, αλλά και σε γενικές απεργίες όπως αυτή της 5ης Μάη ’10 και της 12ης Φλεβάρη ’12) τον λόγο έχει η κρατική καταστολή η οποία παρουσιάζει την πιο βάρβαρη μορφή της, με επιθέσεις σωμάτων ασφαλείας σε μεγάλες απεργίες, τρομονόμους, στημένα δικαστήρια, κατάργηση πανεπιστημιακού ασύλου, φυλακές τύπου Γ, αστυνομοκρατία στις γειτονιές, κέντρα κράτησης μεταναστών, στοχοποιήσεις αγωνιστών. Τίποτα δεν τελείωσε όσο το κράτος και το κεφάλαιο υπονομεύουν τις ζωές μας. Η ανάγκη αντίστασης ενάντια σε αυτούς τους θεσμούς είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Πρέπει να καταλάβουμε πως η αντιπροσωπευτική δημοκρατία (ή φιλελεύθερη ολιγαρχία για να ακριβολογούμε) και η δικτατορία είναι δύο ξεχωριστές όψεις του ίδιου νομίσματος· της κυριαρχίας του κράτους και του κεφαλαίου. Η κοινωνία οφείλει να παλέψει με τις δικές της δυνάμεις, μακριά από οποιοδήποτε κόμμα και παράταξη, μέσα από οριζόντια σωματεία βάσης, συνελεύσεις γειτονιάς, στέκια, καταλήψεις, συλλογικότητες, αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, ιεραρχίες και διαχωρισμούς. Για την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση, την κοινωνική επανάσταση.

ΤΙΜΑΜΕ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ, ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΦΑΣΙΣΤΕΣ

ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ
ΠΡΟΣΜΕΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ

ναμούς
Αναρχική συλλογικότητα από:
Ελληνικό, Αργυρούπολη, Άνω Γλυφάδα

Ύστερα από άμεση κινητοποίηση συντρόφων στην ευρύτερη περιοχή, η πληροφορία σχετικά με μαχαιρωμένο νεαρό από φασίστες στην Αργυρούπολη, δεν επιβεβαιώθηκε. Επισκεφτήκαμε το πλησιέστερο εφημερεύον νοσοκομείο και επικοινωνήσαμε για περαιτέρω πληροφορίες με την υπόλοιπη τοπική κοινωνία στην οποία ζούμε και κινούμαστε ούτως η άλλως, η οποία δεν γνώριζε το παραμικρό. Αυτοί που αναπαράγουν μη έγκυρα δημοσιεύματα και “ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες” ας είναι πιο προσεκτικοί γιατί δημιουργούν σύγχυση και εντυπώσεις πως οι φασίστες κάνουν βόλτες στις γειτονιές μας και μαχαιρώνουν κόσμο. Οι φασίστες λοιπόν, δεν κάνουν βόλτες στις γειτονιές μας, και όποτε το επιχείρησαν μας βρήκαν απέναντι τους. Αν το επιχειρήσουν ξανά θα μας είμαστε και πάλι μπροστά τους.

Αυτά τα λίγα μέχρι να υπάρχει μια έγκυρη ενημέρωση για το τι (και αν) έγινε.

ναμούς
Αναρχική Συλλογικότητα από:
Ελληνικό, Αργυρούπολη, Άνω Γλυφάδα

https://athens.indymedia.org/post/1533854/

ΠΟΡΕΙΑ

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

πλατεία Βικτωρίας 6μ.μ.

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

Δευτέρα 3 Νοεμβρίου

πρωτοδικείο Δέγλερη 9.π.μ.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

18 Σεπτέμβρη 2014, ένας χρόνος μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα από το μαχαίρι του χρυσαυγίτη Ρουπακιά. Ημέρα μνήμης και αγώνα. Ημέρα ενάντια στον φασισμό και το σύστημα που τον γεννά και τον θρέφει. Το κλίμα των προηγούμενων ημερών έδειχνε τις επιθετικές διαθέσεις του κράτους και των κατασταλτικών του δυνάμ εων, με φήμες περί τρομοκρατικού χτυπήματος που περίμενε η αντιτρομοκρατική και την έντονη καταστολή σε πορείες γειτονιάς όπως η αντιφασιστική διαδήλωση στο Βύρωνα για την προπαγάνδιση της πορείας στο Κερατσίνι. Χιλιάδες κόσμου αποφάσισαν να διαδηλώσουν και να γεμίσουν τους δρόμους της γειτονιάς του Κερατσινίου ανταποκρινόμενοι στα δεκάδες αντιφασιστικά καλέσματα, παρά την τρομοκρατία από την πλευρά του κράτους. Τρομοκρατία που διέπει κάθε υφή της καθημερινής πραγματικότητας.

Την ημέρα εκείνη, το κράτος έδειξε τις προθέσεις του από νωρίς και όπως συνηθίζει τα τελευταία χρόνια, χρησιμοποιώνταςτην στρατηγική της διάσπασης, χώρισε με χρήση χημικών την πορεία στα τρία για να μπορεί να την ελέγξει. Στη συνέχεια, ομάδες ΜΑΤ και Δέλτα περικύκλωσαν συγκεκριμένα μπλοκ τα οποία είχαν κατέβει στο δρόμο οργανωμένα, με περιφρούρηση (όχι με μπαλόνια), ενώ προκαλούσαν και έβριζαν τους διαδηλωτές. Ανά διαστήματα εφορμούσαν από τα γύρω στενά ‘οπου και επιτέθηκαν με βιαιότητα, ξυλοκοπώντας και τελικά συλλαμβάνοντας πολλούς διαδηλωτές. Χαρακτηριστικό των εντολών και της λύσσας των δυνάμεων της τάξης, ήταν ότι οι Δελτάδες σε μία από τις επιθέσεις τους πάτησαν με τα μηχανάκια τους μία κοπέλα και δεν σταμάτησαν καν να την βοηθήσουν, γεγονός που δεν συμβαίνει για πρώτη φορά. Ο απολογισμός της προσπάθειας του κράτους για τη τήρηση της τάξης και της ασφάλειας περιελάμβανε 101 προσαγωγές, 64 από τις οποίες έγιναν συλλήψεις με ανυπόστατες κατηγορίες.

Τα Μ.Μ.Ε. όπως ήταν αναμενόμενο, αφού λασπολόγησαν, δεν μπόρεσαν με κανέναν τρόπο να δικαιολογήσουν τις αναίτιες συλλήψεις των διαδηλωτών και έτσι αποσιώπησαν το γεγονός. Δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο από τα φερέφωνα του κράτους αφού χρόνια τώρα μας έχουν συνηθίσει στις ίδιες τακτικές. Το μόνο που έκαναν, έπειτα από τις υποδείξεις της αστυνομίας, ήταν να συνδέσουν τις υλικές ζημιές από ένα σημείο της πορείας, με τις συλλήψεις οι οποίες έγιναν σε άλλο τόπο και χρόνο με σκοπό να δικαιολογήσουν την καταστολή.

Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν μας φοβίζουν. Για μας ο αντιφασιστικός αγώνας δεν είναι συμφιλιωτική γιορτή με μπαλόνια αλλά αγώνας ενάντια σε κράτος, αφεντικά και φασίστες και για αυτό δεν πέφτουμε απ’ τα σύννεφα απ’ την αντίδραση του κράτους όταν πολεμάμε κάποιον συνεργάτη του. Κάθε κατασταλτική μεθόδευση του κράτους θα βρίσκει απέναντι της την όλο και πιο δυναμική πολύπλευρη αλληλεγγύη όλων αυτών που αγωνίζονται ενάντια στο σάπιο αυτό κόσμο.

Τη Κυριακή 14/9 πραγματοποιήσαμε, στη Πλ Βάρναλη της Αργυρούπολης, μικροφωνική και προβολή με σκοπό την προπαγάνδιση της πορείας στο Κερατσίνι στις 18/9, τη διάχυση του αντιφασιστικού λόγου στα σχολεία και την υπεράσπιση του μαχητικού αντιφασισμού γενικότερα. Διαβάστηκε κείμενο, αναρτήθηκαν πανό, μοιράστηκαν τρικάκια που καλούσαν στη πορεία και εν συνεχεία προβλήθηκε το γαλλικό ντοκιμαντέρ Chasseurs des skins (Κυνηγοί Φασιστών). Αρκετός κόσμος και νεολαία της περιοχής έδειξαν ενδιαφέρον και ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα.
ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΝΑΖI